Geen bloemstuk, maar een ander bijzonder kiststuk in Zaandam.
Vandaag in het nieuws bij het NHD (klik voor artikel) en RTL NIEUWS (klik voor interview met de kleindochter en mij).
Een paar weken geleden verzorgde ik de uitvaart van de Oma van een oud-collega in Zaandam.
Ik was vereerd dat ze mij hiervoor gevraagd hebben, het voelde alsof ik de familie al een klein beetje kende.
Een Oma met ontzettend veel humor, en die humor heeft ze zeker doorgegeven aan haar kinderen en kleinkinderen. Het was een verdrietig besluit van Oma om niet meer door te leven, maar het werd begrepen door haar kinderen. Een ondraaglijke pijn, steeds minder mogelijkheden en steeds meer ‘geleefd worden’.
Hoe verdrietig de keuze, hoe mooi en intiem werden de laatste paar dagen en uren.
De kinderen en kleinkinderen schreven hun woorden voor hun Moeder en Oma op papier en lazen het aan haar voor, vlak voor ze overleed. Mooie verhalen en herinneringen, die ook na het overlijden zorgden dat er af en toe ook gelachen werd. Soms een glimlach, soms hard gelach door de nuchtere kijk op het leven en de dood.
Door de Coronamaatregelen, waren we genoodzaakt om met een klein gezelschap afscheid te nemen. Maar door alle persoonlijke verhalen en de bloemen van familie en vrienden werd het toch nog heel persoonlijk.
En één van de meest bijzondere dingen? Ja… dat was het kiststuk.
De kleinzoon had zelf iets bijzonders gekozen, en wat zou Oma daar hartelijk om hebben gelachen.
Hij koos niet voor een bloemstuk, maar voor een bloemkool….
Omdat hij altijd bloemkool met tartaartjes bij Oma at, was dat zijn speciale herinnering aan Oma.
En wat mij betreft niets mooiers dan een persoonlijke touch.
En ook nog ideaal voor de portemonnee, een bloemkool kost toch niet veel meer dan € 1,79.