Met toestemming van de familie plaats ik deze blog met foto’s. Ik schrijf niet over elke uitvaart en zal zonder toestemming van de naasten deze verhalen nooit delen.
Op 7 maart, midden in de nacht, ging de telefoon.
Een familie uit Hoorn vertelde dat hun 42-jarig familielid tijdens een reis plotseling was overleden. Ze waren opgeschrikt door het vreselijke telefoontje en besloten om dan toch maar uit te zoeken wat er in eerste instantie moet gebeuren.
Bij een overlijden in het buitenland dien je meestal direct je reisverzekering te controleren. In de meeste situaties zit een repatriëring (terughalen van het lichaam) in de verzekering. Een repatriëring zonder verzekering vanuit een Niet-Europees land kan namelijk oplopen tot vele duizenden euro’s.
Gelukkig was in deze situatie er wel een verzekering, maar zorgden de plaatselijke autoriteiten en wetgeving voor een hele lange wachttijd. Vrijgave van het lichaam, aanvraag akte van overlijden, legalisatie, vervoer en balseming (behandeling voor het langer bewaren van een lichaam) liet maar liefst 4,5 week op zich wachten. De onzekerheid bij de familie groeide naar mate de tijd vorderde. Was het wel echt hun dochter/zus, bleef er toch wellicht wat hoop dat ze niet overleden was.
Na 4,5 week was het dan zover en kwam ze eindelijk aan in Nederland. Bij aankomst konden wij, als uitvaartonderneming, eindelijk starten met het verzorgen, aankleden en andere zaken om haar toch na al die tijd te kunnen tonen aan de familie.
En of dat zou kunnen, in welke staat, was die 4,5 week een onbeantwoorde vraag. De conditie en omstandigheden van het lichaam, de koelingfaciliteiten en type balseming bleven al die tijd onbekend. En wat we wel hoorden, gaf weinig hoop.
Gelukkig bleek het toch mogelijk om haar te tonen aan haar gezin. Haar beide ouders, broertje en nog wat andere familieleden konden toch haar zien om het te kunnen geloven en het besef te krijgen dat ze echt overleden was. En dat kon niet alleen die eerste dag, maar uiteindelijk nog alle dagen tot het afscheid.
Ongeveer een week na terugkomst in Nederland was haar afscheid, waar we door het lange wachten al veel voor hadden kunnen voorbereiden. Een grote en heel drukbezochte condoleance, heel veel bloemen, prachtige decoratie, een ‘sweet table’ met lekkernijen en alles in haar eigen kleur blauw. De volgende dag volgde het afscheid, met nog meer bloemen, lieve mensen, mooie verhalen, muziek en foto’s.
Inmiddels waren we al bijna 6 weken met elkaar onderweg, van het moment van het eerste telefoontje tot het einde van het afscheid. Een intensieve periode voor iedereen, met veel verdriet. Tegelijkertijd was er veel liefde voelbaar tussen de betrokkenen, de bezoekers en alle mensen die hebben meegewerkt aan het afscheid.
—–
Meer weten over de mogelijkheden of eens vrijblijvend praten over uw wensen?
Bel gerust eens voor een kosteloos voorgesprek met bijbehorende vrijblijvende offerte.
Uitvaartverzorging Carola Vriend | 06-55397588 | info@carolavriend.nl
