Een groots gebaar van gemeente Hoorn en een linkje met de hondenhemel

Na een heel noodlottig ongeval, waarbij een Hoornse schipper in het door hem zo geliefde water overleed, kwam ik aan tafel bij zijn dochter, gesteund door haar vriend en moeder. Haar vader en moeder waren al een tijd niet meer bij elkaar, maar nog wel heel nauw betrokken. Gelukkig maar, we zien dat natuurlijk regelmatig heel anders.

We bespraken het leven van de schipper, waarbij ook het verschrikkelijke verhaal over hun overleden zoon ter sprake kwam. Ook hij overleed in het water, op heel jonge leeftijd. Dat verlies was dan al lang geleden, maar zo’n verlies heeft natuurlijk impact op je hele leven.

Een van de eerste vragen die zijn dochter en haar moeder stelde, was de vraag of we de schipper in het graf bij zijn zoon op de Berkhouterweg konden begraven. En dat leek toch een gecompliceerdere vraag dan u wellicht zult denken.

Hun zoon lag begraven op het kinderdeel in een algemeen graf, waarbij de gemeente het recht behoudt om de overige ruimtes in het graf te gebruiken voor andere personen. Wel viel dit graf nog onder de ‘oude’ regeling, waarbij de rechthebbende het recht kon behouden door elke tien jaar opnieuw de grafrechten te betalen. Zo voorkom je dat de gemeente over mag gaan tot het ruimen van het deel van dit graf. Tegenwoordig worden nieuwe graven op een andere manier uitgegeven, waarbij er geen mogelijkheid is na 10 jaar om het graf te behouden.

Ik belde de beheerder op haar privénummer, op haar vrije dag nog wel zelfs. Maar zo betrokken als deze beheerder is, nam ze op en na het noemen van de naam wist ze precies over welk graf het gaat. Best uitzonderlijk als je je bedenkt hoe groot deze en de andere begraafplaatsen in Hoorn zijn.

Na overleg met haar collega’s, wist Petra te bereiken dat de schipper bij zijn zoon mocht worden begraven op het kinderdeel. En doordat er al eerder verzoek was tot het behouden van ook dat deel voor de toekomst, wist ze zelfs te regelen dat de familie het graf in z’n geheel mag behouden volgens de oude regeling. Dat houdt in dat ze voor zowel de schipper als zijn zoon in de toekomst het recht behouden om te voorkomen dat het ooit geruimd wordt.

De dag van de uitvaart kwam in zicht en ondanks de vele regenvoorspelling, kregen wij precies een zonnetje toen we naar het graf liepen. De zus van de schipper zei al, dit heeft hij geregeld. Ik vermoed dat het wel eens zou kunnen kloppen, want toen zijn dochter de hoop uitsprak dat de schipper weer bij zijn zoon en al zijn honden is, begon één van de aanwezige honden in de zaal te piepen en te huilen.