Ontroerd door zoveel zorgzaamheid en liefde in Hoorn

Met toestemming van de familie plaats ik deze blog met vermelding van het familiebedrijf.

Het verhaal voorafgaand aan het overlijden van deze meneer was al heel bijzonder.
Vader en moeder, 3 kinderen en inmiddels 2 kleinkinderen; een heel hecht gezin.
Vader was een enorm harde werker, maar ook ontzettend toegewijd aan zijn vrouw en kinderen.
Hij leefde voor de volle 100% voor zijn gezin, deed alles voor hen, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.
De laatste jaren leefden ze toe naar een emigratie naar Spanje.

Aan dat fantastische vooruitzicht kwam onverwachts een einde, door de diagnose van de ongeneeslijke ziekte van vader.
Wat er toen gebeurde binnen dit gezin, is uniek. Uniek en tegelijkertijd zo liefdevol en bijzonder.
De vader zag, ondanks zijn ziekte, wat nodig was om hier in Nederland een stabiele basis te creëren om zijn gezin goed achter te laten.
In plaats van bezig zijn met zijn ziekte en het onvermijdelijke naderende overlijden, heeft hij keihard gewerkt.
Keihard gewerkt om zijn gezin een goede toekomst te bieden.

Samen hebben zij in heel korte tijd, met praktische en financiële hulp van naasten, een geweldige horecazaak neergezet.
Snackerie Moeders, gerund door moeder en de kinderen, op een slimme locatie, aan de overkant van het gemeentehuis in Hoorn.
In maart 2020 was de opening gepland, waar ook hier het Coronavirus een stokje voor stak.
En die tegenslag te boven komen, terwijl je je dierbare ook zult gaan verliezen, een onmogelijke taak.
Maar toch… Dit gezin heeft zo’n doorzettingsvermogen getoond, ook hier kwamen zij met een oplossing en nieuwe ideeën.
En zo wisten ze een goedlopend bedrijf op te bouwen, met steeds meer naamsbekendheid.

In oktober kwam na al die positiviteit helaas wel een einde, toen vader plotseling erg achteruit ging.
In korte tijd ging het steeds slechter, en overleed hij eigenlijk toch nog onverwachts heel snel.
De verslagenheid om zijn overlijden, het verdriet was heel intens.
Ook al was het overlijden verwacht, bij iemand van slechts 53 jaar is een overlijden altijd onbegrijpelijk en te snel.

In de dagen die volgden zag ik naast het verdriet, ook een ongekende drijfveer, een oerkracht om door te gaan.
Niet alleen voor alle noodzakelijke dingen voor de uitvaart, maar ook voor daarna.
En kwam ook het gigantische netwerk van de familie in actie, als krachtige ondersteuning voor de toekomst.
Het gezin moet door, het bedrijf moet door, maar wel met de handen ineengeslagen.

En ook op de uitvaart bleek hun kracht. Moeder las een prachtig zelfgeschreven gedicht voor en de kinderen hadden ook allen een heel persoonlijk verhaal geschreven.
Ze waren zelfs in staat om zelf bruggetjes te maken naar de muziekstukken met hun eigen woorden, bijzonder knap.
Aan het einde van de dienst, ontstond er een prachtige erehaag met vuurfakkels, waarvan de filmpjes nu nog met ontzag door heel Nederland worden bekeken.
De Feyenoord-fan kreeg een geweldig eerbetoon met een oorverdovend applaus, wat hij zo ontzettend had verdiend.

Ik heb met bewondering mogen aanschouwen hoe deze krachtige familie elkaar omarmt.
Samen zoeken zij naar een nieuwe weg om met elkaar de toekomst in te stappen. You’ll never walk alone…

Deze blog heb ik geschreven in samenspraak en met volledige toestemming van de familie.
Zonder toestemming zal ik nooit een persoonlijk verhaal van een familie schrijven en delen. 

Wilt u meer weten over mij of over mijn dienstverlening?
Bel mij gerust eens op 06-55397588 of mail naar info@carolavriend.nl

Deel dit bericht: