Kort geleden werd ik gevraagd om voorafgaand aan een euthanasie te komen praten over de fase na het overlijden. Ik stapte binnen bij de zoon en schoondochter en later schoof de echtgenote aan. De man om wie het ging was niet bij het gesprek. Dat is wel vaker zo, niet iedereen vindt het fijn om mee te praten over zijn eigen uitvaart.
Ik leerde ze in dat eerste gesprek kennen als een nuchtere, humoristische, maar vooral close familie. De verhalen die ze vertelden over hoe de kinderen, hun partners en kleinkinderen betrokken waren met elkaar, getuigden van naastenliefde en acceptatie.
Ze vertelden dat de man nog maar relatief kort ernstig ziek was, maar de situatie uitzichtloos en eindig was. Hij had dan ook de beslissing genomen om in de week na ons gesprek euthanasie te krijgen en de uitzichtloze situatie te stoppen.
De wensen voor daarna waren ook heel duidelijk, een laatste verzorging door de schoondochter, die door haar werk in de zorg al vaker de laatste verzorging had gedaan en dit nu heel graag wilde doen voor haar schoonvader, die haar al zolang in het gezin als een echte dochter had opgenomen. Ze vroeg daarbij de hulp van een vriendin van de middelbare school, die ik dan weer ken als collega uit het crematorium in Hoorn.
Na de laatste verzorging brachten we hem samen over naar de 24-uurskamer van het crematorium, waar de familie de sleutel kreeg om vanaf dat moment te allen tijde op bezoek te kunnen gaan. Met zo’n sleutelkamer kun je zelf beslissen hoelang je op bezoek gaat, wie je meeneemt en zijn er voldoende faciliteiten om bezoek te ontvangen, wat te drinken te schenken en rustig te zitten.
In de dagen die volgden hebben we stapje voor stapje de puntjes op de i gezet voor een informele condoleancemiddag en de volgende dag het afscheid. En in de dagen die volgden, stroomde de kamer vol met bloemen. De grootste, mooiste, kleurrijkste bloemstukken en boeketten kleurden de kamer en zorgde er voor dat we tijdens de condoleance alle tafeltjes van het hele crematorium in gebruik hadden.
Op het afscheid werd gesproken door vele dierbare naasten. Die van tevoren dachten dat ze het niet zouden doen, maar zich er dapper doorheen sloegen. Door al die verhalen heen, de muziek en de foto’s die vertoond waren, weerklonk een zelfde beeld over een zorgzame, nuchtere, humoristische en lieve man, vader, schoonvader, Opa en vriend. En ook doorklonk bij velen het respect en begrip voor zijn keuze, niet afwachten tot het lijden onmenselijk is, maar een eigen weg inslaan naar het einde.
We sloten de ceremonie af met een koffiekamer met een speciaal gekozen biertje en nadat de kinderen hem voor het allerlaatste stukje wegbrachten naar de ovenruimte, brachten ze een groot deel van de bloemen naar verschillende graven op de begraafplaats. Zo kregen al die vele bloemen toch nog een tweede leven op de herinneringsplekken bij familie, vrienden en kennissen van deze man.
—
Meer weten over de mogelijkheden of eens vrijblijvend praten over uw wensen?
Bel gerust eens voor een kosteloos voorgesprek met bijbehorende vrijblijvende offerte.
Uitvaartverzorging Carola Vriend | 06-55397588 | info@carolavriend.nl
