Met toestemming van de familie plaats ik deze blog. Ik schrijf niet over elke uitvaart een blog en zal ik deze nooit zonder toestemming delen.
In de winter van 2021 kreeg ik een bijzonder telefoontje. Een meneer belde mij om te vragen of ik binnenkort langs wilde komen om de wensen voor zijn uitvaart te bespreken. Hij vertelde mij dat hij nog maar heel kort ziek was, maar eigenlijk vanaf het begin al zeker wist dat deze strijd niet te winnen was. Zijn gezin hoopte nog wel op beterschap en er waren ook zeker lichtpuntjes in de afgelopen maanden, maar hij kreeg toch gelijk.
De ziekte was niet te overwinnen en doordat hij dat al vanaf het begin voelde, plande hij al direct zijn eigen uitvaart. Vanuit de Zondagskrant knipte hij een column uit van mij en vertelde hij zijn gezin dat ik de uitvaart moest regelen. We kenden elkaar niet, maar door de columns en persoonlijke verhalen voelde het voor hem direct goed. Zo las hij ook een column van mij over Timmerman Siem Boots en besloot hij ook gelijk dat het zo’n kist moest worden. En zo werkte hij vanaf de herfst 2021 al zijn wensen al uit.
Toen we rond de kerst met elkaar spraken, was zijn gezondheid al ernstig achter uitgegaan. Het was duidelijk dat het ook niet lang zou duren, hij voelde duidelijk aan dat zijn lichaam op was. Wel was het fijn om kennis te maken en van hemzelf te horen wat zijn wensen waren. Die waren heel duidelijk, hij had er goed over nagedacht en wist precies wat hij wilde.
Wat volgde was vooral contact met zijn echtgenote en kinderen, die door de zware taak van verzorging zelf ook een hele moeilijke tijd hadden. Maar het was fijn om contact te houden en langzaam samen steeds meer in te vullen rondom het afscheid. Het moment waarop deze meneer graag de kist wilde zien, kozen we zorgvuldig uit. Samen met Siem brachten we de kist in de woonkamer, zodat hij zijn goedkeuring kon geven. Een confronterend en verdrietig moment, maar het was opnieuw een van de wensen die we konden voldoen.
Toen het een aantal dagen later zover was en hij op zijn eigen gekozen moment overleed, was er al zoveel geregeld en vastgelegd. Die wetenschap gaf het gezin veel rust en konden tevreden concluderen dat ze aan al zijn wensen hadden voldaan. Ook was er daardoor veel tijd voor bezoek van dierbare vrienden en familie, wat voor hen een goed gevoel gaf.
De condoleance en het afscheid werden twee unieke en bijzondere momenten. De wetenschap dat alles gekozen was door hemzelf, de grote belangstelling, de vele kaarten en bloemen gaven het gezin een goed en tevreden gevoel. Ze waren zelfs in staat om allemaal te spreken op de dag van het afscheid en volbrachten dat heel goed.
Een paar weken later herinnerde de echtgenoot mij eraan dat haar man in het eerste gesprek aan mij vroeg om wel nog een column over hem te schrijven. Zonder naam, zoals ik altijd doe, maar wel met zijn unieke verhaal van dit zelf geregisseerde afscheid.
Natuurlijk is dit niet voor iedereen de juiste manier, omgaan met ziekte en overlijden.
Iedereen kiest zijn eigen wijze, van vooraf niets regelen, een klein beetje regelen of alles regelen.
En het is goed om te weten, dat ook als u niets regelt vooraf, het toch goed komt.
—
Meer weten over de mogelijkheden of eens vrijblijvend praten over uw wensen?
Bel gerust eens voor een kosteloos voorgesprek met bijbehorende vrijblijvende offerte.
Uitvaartverzorging Carola Vriend | 06-55397588 | info@carolavriend.nl
