Met toestemming van de familie en Franka zelf plaats ik deze blog met foto. Ik schrijf niet over elke uitvaart een blog en zal ik deze nooit zonder toestemming delen. In deze situatie kende ik de familie al voor het overlijden en deden zij zelf de suggestie om over deze uitvaart te schrijven.
“Het feest is bijna afgelopen”, de woorden die kleindochter Franka uitsprak aan het einde van het afscheid van haar Opa. Na een toch heel lang ziekbed, want niemand had gedacht dat Opa ondanks zijn zware ziekte toch nog zo lang bij hen mocht blijven. Het leek een kwestie van weken, misschien maanden, maar na de diagnose en de boodschap dat er geen behandeling meer was, mocht Opa toch nog bijna een jaar bij hen blijven.
Een jaar van ‘bonustijd’ zo noemde het gezin het. Ik kende dochter Annemieke al een tijdje van uit de straat waar we beide wonen. En ook de kleindochters had ik al vaker in de speeltuin gezien. Dat maakte de drempel lekker laag, om veel persoonlijke inbreng van de kleindochters te gebruiken in de dagen die volgden na de uitvaart.
De meiden en de rest van de familie bezochten het uitvaartcentrum elke dag. Er werd gespeeld en gelachen rondom de kist en de kleinkinderen beschilderden de kist met honderden hartjes. Tijdens de uitvaart deelden veel betrokken mensen hun eigen persoonlijke woorden en las Franka een eigen geschreven verhaaltje voor. En na haar mooie woorden, bliezen zij en haar zusje de mooiste bellen op de kist.
Na de ceremonie was er koffie, thee, broodjes, sandwiches en zoetigheden voor de aanwezigen en werd er op informele wijze samen nagepraat en herinneringen opgehaald. En toen het tijd was om verder te gaan naar het crematorium, vroeg Franka of zij in mijn plaats nog ‘even’ door de microfoon mocht praten.
Dat mocht natuurlijk, dus we spraken af dat haar zusje door de microfoon even de aandacht zou vragen. En dan kon Franka daarna vertellen dat het bijna afgelopen was en dat alle mensen buiten een erehaag mochten vormen.
Giechelend vroeg haar zusje eerst even om de aandacht en begon Franka daarna haar woorden met ‘Het feest is bijna afgelopen’. Dat was natuurlijk iets waardoor de mensen in de zaal even moesten lachen. Kinderlogica: Zoveel mensen bij elkaar die ook na afloop van de plechtigheid elkaar vonden en het dan ook vaak toch nog even ‘gezellig’ voelt om elkaar weer even te spreken.
En dan is zo’n opmerking alleen maar leuk, het brengt de luchtigheid tijdens zo’n verdrietig afscheid en het zorgt ervoor dat ook de meiden zelf zien dat een afscheid niet alleen maar verdrietig hoeft te zijn, maar ook voor een glimlach en een fijne herinnering kan zorgen.
—
Meer weten over de mogelijkheden of eens vrijblijvend praten over uw wensen?
Bel gerust eens voor een kosteloos voorgesprek met bijbehorende vrijblijvende offerte.
Uitvaartverzorging Carola Vriend | 06-55397588 | info@carolavriend.nl
