Bron: Noord Hollands Dagblad
Auteur: Martijn Mak
Zwaag 14 april 2021
Zwaag
Verpleegkundige Chris Mes (41) uit Zwaag stond altijd voor iedereen klaar. Hoe cru dat juist hij, als hij een week geleden plotseling onwel wordt, niet meer gered kan worden. Zijn vrouw Marije en drie kinderen blijven verslagen achter.
„De grond zakte onder mijn voeten weg”, vertelt ze. Woensdag organiseerden (ex-) collega’s uit het hele land een erehaag. Een ambulance bracht zijn kist erdoorheen naar het crematorium.
Marije blikt terug op een hele heftige week. „Ik was op de dag dat het gebeurde aan het werk op de eerste hulp in Den Helder. Op mijn telefoon zag ik een gemiste oproep, anoniem. Daarna kreeg ik een bericht van de buurvrouw: ’Hugo is bij mij, doe voorzichtig’ en even later ’Bel me’. Maar waarom? Chris was onbereikbaar.”
Als ze terugbelt, krijgt ze een agent te spreken die haar het slechte nieuws brengt: Chris wordt gereanimeerd en naar het ziekenhuis vervoerd. „Je kunt je er geen voorstelling van maken als je dat hoort. Ik heb gegild.”
Vuurwerk
Terug naar het begin. Het stel ontmoet elkaar op de werkvloer in Den Haag. Haar plek is de spoedeisende hulp, de zijne de ambulance. „Ik weet nog dat ik hem voor het eerst zag, in zijn uniform. Ik was op slag verliefd. En hij op mij, gelukkig. Toen ik hem eindelijk – een collega had zijn nummer geregeld – een berichtje durfde te sturen, kreeg ik zo’n lieve reactie. ’Alleen jij had het moeten zijn’.”
Op de eerste date gaan ze naar een vuurwerkshow in Scheveningen en die komt symbool te staan voor hun relatie. „Het knalde tussen ons.”
Chris, die oorspronkelijk uit Eenrum (nabij Groningen) komt, woont op dat moment in Amsterdam, Marije in Den Haag. Als hun relatie serieus wordt, gaan ze samen op zoek naar een woning die mooi tussen hun ouders inligt. Het wordt Zwaag, waar Chris’ vader is geboren en waar zijn ouderlijk huis nog staat.
„We vonden vlakbij mijn droomhuis. En Chris, die een passie voor water en boten heeft, kreeg zijn aanlegsteiger. Hij had altijd nog de droom een keer een bootje aan te schaffen.” Het huis heeft een extra kamer, zodat gasten kunnen blijven slapen. „Hij hield van gezelligheid. Hoe bijzonder eigenlijk dat hij overlijdt waar zijn vader ter wereld kwam.”
Zorgzaam type
Ze omschrijft haar man als een heel aanwezig en zorgzaam type. „Je kon alleen al qua figuur niet om hem heen”, grapt ze. „Hij was zo zorgzaam. Alles wat ik wilde, kreeg ik. Hij hield van mij en zijn kinderen, en wilde dat wij het goed hadden. Daarom werkte hij zo hard. En iedere week nam ie een bloemetje mee.”
Chris begint eind 2017 een eigen bedrijf, De Zorg BV, met Marcello – die hij uit het wereldje kent. Marije: „Chris dacht dat hij het werk in de (zorg)detachering beter kon en zette zich tevens in voor goede reanimatietrainingen. Hij wilde een betere werkgever zijn. Ze vulden elkaar aan en werknemers voelden als familie.”
Dat hij zijn werk met veel liefde doet, blijkt ook uit een afscheidsbericht op de Facebookpagina van het bedrijf. ’Wat jij wil, is de meest gehoorde uitspraak van Chris’, schrijft Annemiek, de eerste werknemer. En: „Hij laat een grote leegte achter.”
Chris had nog een liefde en dat was water. Hij woont ook een tijd op een woonboot in Amsterdam. Ook hield hij van skûtsjesilen en deed ook mee aan wedstrijden. Met pijn in zijn hart verkocht hij die om een huis te kopen voor zijn gezin. In hun vrije tijd gaat het gezin regelmatig naar de Achterhoek, om te ’onthaasten’. Marije: „Dat was ook ons eerste uitje. Samen keken we vanuit de hottub naar de sterren.”
Verhalen
De overleden Zwaager laat drie kinderen achter, twee dochters van 7 en 4 en een zoon van 3. „Zij zullen hun vader niet goed leren kennen”, aldus Marije. Het is even stil. „De verhalen moeten van mij, onze ouders, zijn zus, zwager en vrienden komen.”
Zijn kist is door de kinderen beschilderd. Eromheen staan enorm veel boeketten. Maandag werd, in plaats van een condoleance, een drive-through georganiseerd waarbij Chris in een ambulance lag en een groet gebracht kon worden.
Als laatste eerbetoon organiseerden (oud-) collega’s van Chris vanuit het hele land en uitvaartverzorgster Carola Vriend een erehaag voor de geliefde verpleegkundige, waarna zijn lichaam bij het crematorium zal aankomen. Al 135 mensen hebben zich hiervoor aangemeld, ze komen in ambulancepak, ziekenhuisuniform of zeiltenue. „Het moest een mooi en groots afscheid worden, zo was hij.”
Marije besluit: „Ik vind het mooi dat zo veel mensen voor hem zijn gekomen. Hij hield van iedereen. En nu, tsja, blijf ik alleen over. Het wordt een zware tijd. We zullen Chris blijven herinneren.”
Meer lezen over DeZorg BV?
https://www.dezorgbv.nl/
Bron: NoordHollands Dagblad
Foto’s: Fer Korver Korverfotografie
