Net voor Pinksteren kreeg ik een telefoontje van de familie voor het aankomende overlijden van de spil van hun gezin. De echtgenote, moeder en oma van het gezin was nog maar heel kort ziek, maar wilde zich gaan voorbereiden op wat onvermijdelijk was: de uitvaart.
In ons gesprek bespraken we hun zorgen omtrent de locatie van de uitvaart. Ze wilden vooral niet dat het afscheid in een uitvaartcentrum of crematorium zou zijn, het liefste zouden ze alles thuis willen doen. Mevrouw was verzot op haar tuin, het was haar meesterwerk en grootste trots. En dat was ook zeker te zien in de tuin, waar alles volop groeide en bloeide.
Ik vertelde de familie over de mogelijkheid van een afscheid bij de buitenlocatie Vivre bij La Mère Anne. Een speciaal ontworpen plek, met name als trouwlocatie waar buiten en binnen gecombineerd kan worden door verschillende terrassen en een ruimte met glazen puien die open kunnen. En naast de prachtige setting in de mooi aangelegde tuin, zijn alle wensen rondom catering mogelijk met de buitenbar en de culinaire kunsten van de chefs.
En dat was precies wat de familie zocht, maar niet wist te vinden. Een paar dagen later gingen we samen kijken, viel er een enorme last van hun schouders en konden ze hierdoor met vertrouwen en rust de laatste dagen samen beleven in de wetenschap dat het een goed afscheid zou worden.
Een maand later was het al zo ver en belde de familie dat mevrouw overleden was. In de dagen die volgden regelden we de laatste details voor de kaart, de muziek, foto’s en hapjes. Het meeste was al geregeld, wat enorm veel werk scheelde voor het gezin, die in de dagen na het overlijden veel bezoek en belangstelling kreeg.
Na een bomvolle condoleance thuis, waar mevrouw was opgebaard in een open mand (die ze ondertussen de bijnaam Schuitje hadden gegeven) met een blauwe wollen wade (ook wel bekend als De Laatste Jas gemaakt door Anneke Copier), was het op dinsdag tijd om afscheid te nemen.
En het klinkt cliché, maar echt alles kwam op de meest mooie manier samen. De prachtige tuin stond in bloei, het zonnetje kwam (ondanks de slechte voorspellingen) toch nog door, de vogeltjes kwetterden tijdens de prachtige muziek en de sprekers waren fenomenaal goed.
Na afloop van de ceremonie en het samenzijn met een drankje en een hapje, bracht het gezin haar weg. Ze droegen het schuitje vanuit Vivre door een erehaag van belangstellenden die het gezin uitzwaaide op weg naar het crematorium. Daar spraken ze uit dat het afscheid voor hen niet mooier dan dit had gekund, alles was zoals zij het wilden en deed recht aan het leven van de spil van hun gezin.
——
Meer weten?
Bel gerust eens voor een vrijblijvende en informatieve kennismaking of voorgesprek.
Uitvaartverzorging Carola Vriend | info@carolavriend.nl | 06-55397588