Repatriëring na overlijden
Een van de meest ingrijpende situaties in een mensenleven; een overlijden tijdens een vakantie of reis in het buitenland. In de afgelopen jaren heb ik dit meermaals meegemaakt en besloot ik n.a.v. recente berichtgeving en de moeilijkheden waar families op stuiten, hier wat over te schrijven aan de hand van twee recente voorbeelden.
Een dame van in de 40 overleed tijdens een reis in Peru, waar zij met een groep verbleef. Haar nabestaanden waren niet bij haar op het moment dat zij zeer onverwachts overleed. Een vriend informeerde haar naasten, die eerst contact moesten leggen met zowel haar verzekering als de Nederlandse Ambassade om haar zo snel mogelijk terug in Nederland te krijgen. Dat bleek in dit land een heel langdurig proces van vooral wachten op toestemming van plaatselijke autoriteiten. Uiteindelijk kwam ze pas 4,5 week later in Nederland aan. De balseming in Peru was zeer geconcentreerd toegepast, wat aan de ene kant ervoor zorgde dat ze nog enigszins toonbaar was, maar aan de andere kant ook veel moeilijkheden opleverde voor de verzorging. Maar gelukkig lukte het toch om haar te kunnen tonen en hebben haar ouders, broer en andere dierbare familieleden en vrienden haar nog enkele dagen kunnen zien en in haar nabijheid kunnen zijn.
Ongeveer een maand later belde een familie vanuit Bali, waar zij met hun gezin op reis waren toen hun dochter overleed. Weer heel anders dan in Peru, want nu waren haar ouders, zus en zwager bij haar en konden zij direct na overlijden haar al zien. Als je beide situaties naast elkaar zet zou je denken dat dit veel ‘beter’ zou zijn, maar ook dit bracht zo veel vreselijks met zich mee, door wat wij hier gebrek aan empathie zouden noemen, maar daar gewoon de gewoonte is. Zo mocht de familie enkele keren bij hun dochter en zusje kijken, maar gebeurde dit in een hele drukke doorloopruimte, waar volstrekt onbekenden ook steeds langsliepen. En door die nare ervaring besloot het gezin na aankomst in Nederland eerst om haar maar helemaal niet meer te willen zien. Gelukkig kon ik ze overhalen om toch te komen kijken, nadat wij haar met alle technieken en persoonlijke aandacht veel mooier hadden kunnen maken dan ze haar daar aantroffen. Soms is het iets kleins, het dimmen van het licht, een mooie en rustige kamer en paste het juist bij deze dame om de mand te voorzien van wat verse bloemen, wat ervoor zorgt dat alles vriendelijker oogde dan hun laatste ervaring.
Uit beide situaties en de ervaring met andere landen, weten we inmiddels dat een overlijden en repatriëring in elk land weer anders gaat. Maar ook heb ik gemerkt dat voor de meeste mensen het heel het is om een dierbare nog een keer te kunnen zien. En hoe ernstig de situatie ook kan zijn, er zijn zoveel technieken die kunnen worden toegepast om het beeld vriendelijker te maken dan in eerste instantie gedacht wordt.
Heb jij te maken met een overlijden in het buitenland en repatriëring naar Nederland?
Dit zijn de belangrijkste tips:
– Bel eerst je verzekeraar om uit te vinden of de persoon verzekerd is voor repatriëring.
– Leg contact met de Nederlandse ambassade voor hulp bij communicatie met instanties.
– Leg in Nederland alvast contact met een uitvaartondernemer, zodat diegene kan meedenken en tips kan geven.
—–
Meer weten over de mogelijkheden of eens vrijblijvend praten over uw wensen?
Bel gerust eens voor een kosteloos voorgesprek met bijbehorende vrijblijvende offerte.
Uitvaartverzorging Carola Vriend | 06-55397588 | info@carolavriend.nl
